Evrimciler İtiraf Etti:Şempanzelerle %99 Benzerlik Propagandası Asılsız!

Uzun zamandır evrimciler, "insanlar ve şempanzeler arasında sadece % 1'lik bir genetik farklılık vardır" iddiasıyla evrim propagandası yapıyorlardı. İnsan ve şempanze genleri arasında kesin bir karşılaştırma yapılmamış olmasına rağmen, Darwinist ideoloji onları bu iki tür arasında çok küçük bir farklılık olduğunu varsaymaya yöneltiyordu. Ancak bilimsel alandaki gelişmeler, aynen diğer evrimci propagandalarda olduğu gibi, bu iddianın da asılsız bir çarpıtmadan ibaret olduğunu ortaya koydu.

İnsan ve şempanze arasında sadece %1'lik fark olduğunu iddia eden eski araştırmalar, her iki canlının gen dizilimlerinin bütünsel değil, kısmi karşılaştırmalarına dayanıyordu. Çünkü bilim adamları şempanze genomunu henüz deşifre etmiş değillerdi. Yaptıkları karşılaştırma çalışmaları, bazı temel proteinlerindeki aminoasit diziliminden yola çıkılarak yapılan çalışmalardı.

Modern laboratuvarlarda yapılan araştırmalar evrimcilerin hayatın kökeni ile ilgili iddialarının birer masal olduğunu ortaya çıkarmıştır.

Evrimciler bu iki canlının genomlarını ancak kısmen temsil eden %98.5, %99 gibi benzerlik oranlarını elde ettiler. İlerleyen onyıllarda bu yüksek oranları insanın şempanzeyle ortak bir atadan evrimleştiği senaryosunun kanıtı gibi yaygınlaştırdılar. Bu hileli propaganda, iki kalın kitabın sadece üç-beş cümlesini birbirine benzer bulup bu kitapların neredeyse tamamen aynı olduğunda ısrar etmekten farksız, saçma bir iddiaydı.

Evrimcilerin bu çarpıtmaları, DNA analiz tekniklerindeki ilerlemelerin yanısıra insan ve şempanze genomlarının deşifre edilmesi sürecinde iyice ortaya çıktı. Evrimciler iki canlı arasında daha önce propagandasını yaptıkları %1 ila 1,5 farklılık oranlarının gerçekleri yansıtmadığını, bunların kendi ifadeleriyle "üzücü biçimde yanlış" olduklarını itiraf ettiler. Bu sürecin önemli gelişmeleri şunlar oldu:

1. Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde R.J. Britten tarafından yayınlanan 2002 tarihli yazı: 'Divergence between samples of chimpanzee and human DNA sequences is 5% counting indels (İndeller* Hesaba Katıldığında İnsan ve Şempanze DNA Örneklerinin Dizilimleri Arasındaki Fark %5)' (Proceedings of the National Academy of Sciences 99:13633-13635)

California Teknoloji Enstitüsü'nden genetikçi Roy Britten, iki canlıdan aldığı (735.000 baz çiftinden meydana gelen) DNA örneklerini sadece farklı nükleotid noktaları (SNP) açısından değil, birbirlerine göre diziler halinde eksik ya da fazla oldukları bölgeler (*indel: insertions and deletions, yani eklenmeler ve eksilmeler) açısından da inceledi.

Gazetelerde yer alan genetik benzerlik haberlerinden bir örnek. Bu gibi haberler genetik benzerlik kavramını evrim teorisine bir delil olarak gösterme çabasının örnekleridir. Ancak genetik benzerlik hiçbir zaman evrime delil teşkil etmez.

Britten, indeller önemli yer tuttuğu halde önceki çalışmalarda gözönüne alınmadıklarını, bunlar hesaba katılarak yapılan karşılaştırmaların benzerlik oranını önemli ölçüde düşürdüğünü göstermiş oldu. Britten, incelediği DNA örnekleri arasındaki benzerliğin ancak %95 olduğu sonucuna vardı. Darwinizm'e olan koyu bağlılığı ile tanınan İngiliz bilim dergisi New Scientistde aynı konuyu 23 Eylül 2002 tarihli internet haberinde "Human-Chimp DNA Difference Trebled" (İnsan-Şempanze Genetik Farkı Üç Katına Çıktı)başlığıyla haber yaptı ve evrimci yanılgıyı şu sözlerle itiraf etti:

İnsan ve şempanze DNA'ları arasında yapılan yeni karşılaştırmalara göre, eskiden düşünüldüğünden daha eşsiziz. Uzun bir süre, en yakın akrabalarımız ile genetik yapımızın 98.5% benzeştiği görüşü savunuldu. Şimdi bunun yanlış olduğu ortaya çıkıyor. Gerçekte, genetik yapımızın %95'den daha az kısmını paylaşıyoruz , şempanzeler ile aramızdaki farklılık düşünüldüğünden 3 kat daha fazla.19 

2. 2003 Nisanı'nda Meksika'nın Cancun kentinde gerçekleştirilen İnsan Genomu Cemiyeti Toplantısı'na sunulan bir araştırmada Japonya'nın Yokohama kentindeki RIKEN Genomik Bilimler Merkezi'nden Todd Taylor başkanlığındaki ekip şempanzenin 22. kromozomuyla insanın 21. kromozomunu karşılaştırdılar.
Nature dergisinin haber sitesinde Taylor'un görüşleri şöyle aktarılıyordu:

"Daha önce, insan ve şempanzenin genetik dizilimlerinin DNA'da sadece birkaç farklı harf ortaya koyduğu ve birbirine %99 oranında benzedikleri söyleniyordu. Aslında, benzerlik oranı %94-95 kadar düşük olabilir, diyor Todd Taylor."20 

Yazıda karşılaştırma tekniklerinden de söz ediliyor, bu tekniklerin güvenilirliği hakkında evrimcilerin bile emin olmadıklarını gösteren bir yorum yer alıyordu. Önceki ve yeni teknikler kısaca belirtildikten sonra şu ifadelere yer veriliyordu: "Ne kadar benzer olduğumuzu gösterebilmenin hala iyi bir yolu yok, diye itiraf ediyor Taylor".

3. 2003 yılında Genome Research dergisinde yayınlanan bir yazı: "Genomic DNA Insertions and Deletions Occur Frequently Between Humans and Nonhuman Primates (İnsanlar ve Diğer Primatlar Arasında Genomik DNA Ekleme ve Eksilmeleri Sıkça Ortaya Çıkıyor)" (Kelly A. Frazer, Xiyin Chen, David A. Hinds, P.V. Krishna Pant, Nila Patil, and David R. Cox. Genome Research, 2003 13: 341-346)
California'da kurulu Perlegen Sciences kuruluşunda görev yapan Kelly Frazer başkanlığında yapılan bir araştırmada insanın 21. kromozomu; orangutan, resus makakları, şempanze ve yünlü maymunun karşılık gelen genetik materyaliyle karşılaştırıldı. Varılan sonuçlar Britten'ın vardığı sonuçlara paraleldi: ekleme ve eksilmeler (indel) insanı bu maymunlardan önemli ölçüde ayırıyordu.

New Scientist dergisi haberi "Maymunlardan Derin Boşlukla Ayrılıyoruz (Yawning Gap Divides Monkeys and Us)" başlığıyla verdi.21 

4. Nature dergisinin 27 Mayıs 2004 tarihli sayısında yayınlanan A. Fujiyama'ya ait makale: "DNA sequence and comparative analysis of chimpanzee chromosome 22", (Nature 429, 27 Mayıs 2004, sf. 382 - 388)

İngiliz bilim dergisi Nature'da yayınlanan bu araştırmada, şempanzenin 22. kromozomunun dizilimi ile bunun insanda karşılığı olan 21. kromozomunun dizilimi karşılaştırıldı. Şempanzenin 22. Kromozomu Uluslararası Konsorsiyumu tarafından gerçekleştirilen araştırma, önemli farklılıklar ortaya çıkardı. Nature dergisinin haber servisi bu araştırmayı, "Şempanze kromozomu şaşkınlık yarattı" başlığıyla duyurdu ve haberde, "yapılan ilk detaylı karşılaştırma, şempanze ve insan genlerini beklenmedik şekilde farklı çıkardı" yorumuna yer verdi.22 Aynı yazıda, Fransa'nın Evry kentindeki Ulusal Dizilim Merkezi'nde görevli Dr. Jean Weissenbach'ın "22. kromozomun, genomun %1'ini temsil ettiği, şempanze ile insanda farklılık gösteren binlerce gen olabileceği" sözleri de aktarıldı.

5. Şempanze genomunun bütünsel analizinin yapıldığı ilk çalışma, evrimcilerin benzerlik iddialarının abartılı olduğunu ortaya koydu. (The Chimpanzee Sequencing and Analysis Consortium 2005. "Initial sequence of the chimpanzee genome and comparison with the human genome," Nature 437:69-87)

Nature dergisinin haber servisince yayınlanan ve University of Washington School of Medicine'dan Evan Eichler'in yorumlarına da yer verilen bir haber yazıda bu konuda şu ifadelere yer verildi:

"İnsan ve şempanze, önceden zannedilen yakın kuzenler değiller. DNA'mız üzerinde geçmişte yapılan yüzeysel karşılaştırmalar dizilimlerimizin %98.5 ila %99 aynı olduğunu gösteriyordu. Sayıca 35 milyon olan ve toplam genomun %1.2'sine denk gelen tek harf değişimleri tek başlarına ele alındıklarında bu çıkabiliyor. Ama başka farklılıklar da var', diyor Eichler. Ayrı bir yazıda, duplike olmuş parçaların iki canlıya ait dizilimlerde farklı biçimlerde yayıldığını yazıyor. Bu bölgeler çeteleye %2.7'lik farklılık daha ilave ediyor. 'Dolayısıyla, %1.2 oranı üzüntü verici bir şekilde hatalı' diyor Eichler."23